Warto tu przyjechać

Nie wiem co trzeba mieć, aby być akurat samorządowcem. Dla mnie jest to zawód, co do zasady, jak każdy inny. Owszem, inni mogą mówić o wzniosłości tej posługi i jej służebnej roli, o wielkim poświęceniu jakim jest bycie wójtem czy radnym. Dla mnie bycie burmistrzem, urzędnikiem, prezesem, górnikiem, rolnikiem, pracownikiem gospodarczym itp. to nic innego jak praca, do pełnienia której powinienem być przygotowany, starannie ją wykonywać, w poszanowaniu prawa i należnego szacunku, nawet względem tych, z których poglądami się nie zgadzam.

Rozmówcą portalu ZĄBKOWICE4YOU.PL

jest Stanisław Gołębiowski

– burmistrz Złotego Stoku

Złoty Stok ma złoto w nazwie i Kopalnię Złota. Wszystkim, którzy tu nie mieszkają, kojarzy się ze złotem. Co jest jeszcze innym atutem miasta?

Faktycznie Złoty Stok kojarzy się ze złotem. Różne opracowania podają w zasadzie zbieżny czas wydobywania tego kruszcu na ok. 1000 lat. Kopalnie rud arsenu i złota zamknięto w 1961 roku. Można powiedzieć, że w określonym zakresie kontynuatorem gospodarczej działalności był złotostocki kamieniołom i Zakłady Tworzyw i Farb. W 1995 roku władze Gminy podjęły działania dla turystycznego zagospodarowania części pokopalnianych wyrobisk. Ukierunkowanie w większym stopniu na turystykę następowało od ok. 2004 roku na bazie wdrożonej strategii rozwoju Gminy oraz pojawiających się środków unijnych. Powstał wówczas Leśny Park Przygody, rozbudowywany w kolejnych latach, z najdłuższymi w Europie tyrolkami, szereg ścieżek turystycznych, przyrodniczych, sportowo-rekreacyjnych i z nimi związana odbudowa obiektów np. złotostockich wapienników, kościoła św. Trójcy, studni Marianny Orańskiej, drogi przejścia granicznego, naturalny staw kąpielowy. Powstało szereg obiektów sportowych, we wszystkich miejscowościach place zabaw dla dzieci, stopniowo rozbudowywano hotelarstwo i gastronomię. Pociągnęło to za sobą rozwój sportu w Gminie gdzie do sezonu piłkarskiego 2013 – 2014 na sześć miejscowości w Gminie wystartowało 11 drużyn, startując w ligach wcześniej dla nas nieosiągalnych, zawodnicy zawiązanego złotostockiego klubu kolarstwa górskiego klasyfikowani byli i są na czołowych miejscach w kraju indywidualnie i drużynowo, w biegach przełajowych mamy reprezentantkę Polski, niemałe sukcesy sportowe ma nasza Szkoła, rozwija się turystyka konna. Można by jeszcze mnożyć pozytywne przykłady.

Jednym słowem jest bardzo dobrze…

Nie jest bardzo dobrze. Nawet uchodząc za najbardziej turystycznie postrzeganą Gminę w Powiecie mamy swoje problemy. Najważniejszym jest ożywienie ruchu turystycznego w sezonie zimowym. Temu służyć miała inwestycja związana z budową wyciągu narciarskiego. Niestety mimo, że była możliwość otrzymania na nią wsparcia unijnego większość radnych sprzeciwiła się jego budowie. To oczywiście rodzi problemy, gdyż prawie martwy sezon zimowy to możliwe zawieszania działalności hotelarsko-gastronomicznej i tym samym mniejsze podatki dla Gminy. Atutem dodatkowym naszej Gminy oprócz złota są bogate złoża granodiorytu. Na szczęście jest nowy inwestor, którego nie zraziło negatywne stanowisko Rady Miejskiej i nowej Radzie zostanie złożona koncepcja wydobycia granodiorytu i wniosek o zmianę planistyczną umożliwiającą eksploatację.

Miasto jest otoczone wsiami, a zatem samorząd musi godzić nieco inne potrzeby mieszkańców Złotego Stoku i poszczególnych sołectw. W jaki sposób to się dzieje?

Gmina jest mała, oprócz Złotego Stoku jest jeszcze pięć miejscowości wiejskich a cała Gmina liczy niespełna 4800 mieszkańców. W pewnym zakresie oczekiwania mieszkańców miasta i wiosek są zbieżne np. każdy chce mieć dobre drogi, chce mieć doprowadzaną wodę i odprowadzane ścieki, chce łatwego dostępu do służby zdrowia, dobrej szkoły dla swoich dzieci, chce by dzieci i młodzież mogły rozwijać swoje uzdolnienia i zamiłowania sportowe, by mogły korzystać z obiektów sportowych, placów zabawowo- rekreacyjnych, obiektów kulturalnych. W tych zakresach nikogo nie dyskryminowano a kolejność realizowanych zadań wynikała najczęściej z możliwości otrzymania dotacji na to zadanie. W Gminie nie zauważa się istotnej różnicy w potrzebach mieszkańców wiosek i miasta. W mojej ocenie wynika to przede wszystkim z faktu, że byt mieszkańców Gminy kształtowany był przez kilka dziesiątek lat przez Zakłady Tworzyw i Farb, w których pracowała zarówno ludność miejska jak i wiejska. Nie było u nas tradycji rolniczych typowych dla innych obszarów. Wynikało i wynika to przede wszystkim z uwarunkowań glebowych. Niemal połowa terenów Gminy to lasy, większość gruntów to klasa V i VI, dodatkowo w terenach górzystych. To Zakłady Tworzyw i Farb, do momentu likwidacji, wpływały w największym stopniu na niemal tożsamą świadomość i byt mieszkańców zarówno miasta jak i wiosek.

W którą stronę pójdzie w przyszłości Pańska Gmina? Myślę tu o bardzo rozpowszechnionej ostatnio tendencji bazowania na ruchu turystycznym i związanych z nim usługach oraz o sprawach ściśle gospodarczych, np. o zakładach produkcyjnych, dających konkretne miejsca pracy i realne dochody dla Gminy.

Powiedzmy sobie otwarcie…. Nie da się żyć z samej turystyki. Wraz z wygaszaniem działalności produkcyjnej Zakładów Tworzyw i Farb, koniecznym stało się poszukiwanie rozwiązań, które z jednej strony stworzą miejsca pracy a z drugiej przysporzą dochodów Gminie. Oczywistym jest, że można to osiągnąć albo wykorzystując potencjał gospodarczy (niestety Zakłady Tworzyw i Farb przestały funkcjonować), albo zasoby naturalne. Niestety w coraz większym stopniu przyzwyczajamy się do spokoju, wygody, nie chcemy by cokolwiek ją zakłócało. Z drugiej jednak strony z sympatią wspominamy dawne Zakłady Tworzyw i Farb, gdzie niekończące się tabuny samochodów ciężarowych i cystern i to samo drogą kolejową, przywoziły do tych Zakładów surowce, w tym kamień i wywoziły produkty. W wyniku wielu starań w 2010 roku sprowadzono do Gminy m.in. inwestora chcącego wydobywać granodioryt, wybudować zakład przetwórstwa kamienia oraz odbudować linię kolejową Kamieniec – Złoty Stok. W grudniu 2010 roku była zgoda Rady Miejskiej na zmiany planistyczne umożliwiające wydobycie, jednak po połowie roku pod wpływem protestu mieszkańców m. Chwalisław Rada zgodę wycofała. Była to bardzo dotkliwa strata dla Gminy, bo nie tylko ten potencjalny inwestor się wycofał, ale również „urwały” się rozmowy z innymi inwestorami z zakresu biogazowi i zakładu produkcji nawozów (ok. 120 miejsc pracy), zakładu fotowaltanicznego czy też ferm wiatrowych.

Co to znaczy w praktyce dla Gminy Złoty Stok?

Odrzuciliśmy możliwość nawiązania do czasów Zakładów Tworzyw i Farb, bo przeważa chęć spokoju i wygody. Oczywiście, można funkcjonować „jakoś tam” dalej w oparciu o istniejący potencjał Gminy, ale jak mamy się rozwijać, zatrzymać przynajmniej część młodego pokolenia w Gminie, to musimy wykorzystywać każdą szansę tworzącą miejsca pracy.

Proszę wskazać – jedną i najważniejszą szansę Gminy Złoty Stok na rozwój w najbliższych kilku latach i jedno największe zagrożenie tego procesu. Jednocześnie proszę o odpowiedzi: jak tę szansę wykorzystać i jak to zagrożenie zniwelować?

Szansa dla Gminy opiera się na dwutorowości działania. Pierwszym jest dalsze rozwijanie jej turystycznego wizerunku z wykorzystaniem środków pomocowych okresu programowania 2014 – 2020. Z turystyki Gmina wielkich dochodów nie będzie uzyskiwać. Zadbały o to poprzednie władze, która w 2002 roku oddała część gminnych udziałów w „Kopalni” w ręce prywatne. Te ręce zadbały skutecznie o to, żeby z Gminą, która stała tym samym mniejszościowym udziałowcem, nie dzielić się zyskami. Niemniej jednak określone nakłady powinny być kierowane na rozwój turystyki i promocję Gminy ze szczególnym akcentem na infrastrukturę zimową. Drugim, o wiele ważniejszym, są inwestycje tworzące konkretną ilość miejsc pracy i przynoszące wymierne dochody Gminie. Na szczęście po niefortunnej, moim zdaniem, decyzji Rady, chociaż nie bez winy pozostaje również nieprzygotowane biuro prawne wybrane przez inwestora, udało się zainteresować inne firmy złotostockim granodiorytem i budową zakładu jego przetwarzania na materiały budowlane. Ma to być spółka kapitałowa celowa, powstała z kilku podmiotów i najprawdopodobniej, pierwszą sprawą z jaką zmierzą się Radni najbliższej kadencji będzie ta kwestia. Zagrożeniem powyższego będzie to samo co poprzednio, czyli wybór pomiędzy niedogodnościami pracy a wygodnym egzystowaniem.

Po której stronie Pan się opowiada?

Nie opowiadam się za wygodną egzystencją. Każdej pracy towarzyszą niedogodności. Chodzi o to, by ograniczyć do minimum negatywny ich wpływ. Dlatego przy tej inwestycji przewidziano alternatywną drogę, zamienne mieszkania lub stosowne odszkodowanie dla czterech posesji znajdujących się w sąsiedztwie odcinka drogi, którą transportowany ma być kamień. Po eksploatacji ma nastąpić rekultywacja tego ponad sześćdziesięciohektarowego terenu na zbiornik wodny, do turystycznego wykorzystania po zakończonym wydobyciu. Przedsięwzięcie to daje nie tylko miejsca pracy, ale również dochody do budżetu na skalę dotychczas niespotykaną. Wystarczy niewiele by mieć wiele. Wierzę, że Radni następnej kadencji, a przynajmniej ich większość, właściwie wyważą korzyści i niedogodności płynące z szansy nawiązania do „utęsknionych” czasów Zakładów Tworzyw i Farb.

Wiele mówi się o problemach samorządów z oświatą. A przecież poza edukacją, trzeba jeszcze wspierać życie kulturalne, inicjatywy sportowe. Na czym polega budowanie lokalnej społeczności?

W Gminie Złoty Stok nie istnieje tzw. „problem oświaty”. To efekt uprzednio podejmowanych, zaradczych działań, by nie ponosić później negatywnych tego skutków. Działania te są z kolei wynikiem wspólnego działania władz gminy, dyrekcji szkoły i lokalnej społeczności, w szczególności rodziców. Nie mamy szkół na wioskach. Mamy jeden Samorządowy Zespół Szkół w Złotym Stoku, kompleks boisk i halę sportową, nowoczesną kotłownię. Dzieci są do Zespołu Szkół dowożone, wykonujemy szereg inwestycji i remontów w obiekcie, nie boimy się nieprzemyślanych reform naszego rządu. Dzieci z najmłodszych roczników w tym sześciolatki zaczęły naukę w odnowionych salach, wyposażonych w indywidualne dla nich ławki, szafki, pomoce dydaktyczne. Bardzo aktywne są Rady Rodziców. Mamy wysoce wykwalifikowaną kadra nauczycielska i kierowniczą, dotartą w bojach administrację. Oczywiście nie oznacza to, że nie ma problemów, ale zawsze prędzej lub później je rozwiązujemy. Za poprawne uznać należy relacja dyrekcji, wychowawców i pedagogów szkolnych z rodzicami. Dzieci i rodzice korzystają również z porad psychoterapeuty i psychologa, mają zapewnioną opiekę zdrowotną, korzystają z posiłków. Jest dobrze.

Nie tylko oświata jest ważną sferą życia społecznego…

To prawda. Obok oświaty są również inne kulturotwórcze instytucje. Najważniejszym jest Centrum Kultury i Promocji. Obiekt jest odremontowany, wewnętrzne sale przystosowano do określonych funkcji, teren wokół zagospodarowany obiektami sportowymi, placem zabaw, urządzeniami sportowo-rekreacyjnymi, wykonano nowe ogrodzenie. Wszystko to było możliwe przy unijnym wsparciu. Do wykonania pozostała jedynie modernizacja parkingu wewnętrznego. Mamy odremontowany budynek przedszkola w Mąkolnie. Szereg prac wykonanych zostało w obiekcie przedszkolnym w Złotym Stoku, wcześniej wykonano elewację tego budynku. Odremontowane mamy świetlice prawie we wszystkich sołectwach, pozostała jedynie jeszcze rozbudowa świetlicy w Płonicy, na którą jest już wykonana dokumentacja. Zapewniliśmy bezpieczne funkcjonowaniem naszym klubom sportowym poprzez stosowne regulacje prawne zapewniające dotację na bezpiecznym poziomie oraz system nagród za wybitne osiągnięcia sportowe. Różnie jest natomiast z zaangażowaniem w sferę życia społecznego naszych mieszkańców, ale zmierza tu ku lepszemu. Można było to zauważyć m.in. przy Dożynkach Gminnych, gdzie właściwie wszystkie środowiska i z każdej miejscowości zaangażowały się i były reprezentowane.

Z jednej strony burmistrz, z drugiej strony radni – to częsty obraz stanu polskiego samorządu terytorialnego. Czy w Złotym Stoku oba organy to jedna drużyna?

W ostatniej kadencji różnie z tym było. Pierwsze dwa lata nie były łatwe. Nigdy Komitet Wyborczy z ramienia którego startowałem na burmistrza nie miał większości w Radzie Miejskiej. Na początek mijającej kadencji radni (oczywiście opozycyjni) postanowili, że ograniczą mi wynagrodzenie poniżej wynagrodzenia Skarbnika i Sekretarza Gminy, co też zrobili. Niełatwo też było z uchwalaniem budżetów. Nawet próbowano wykreślić zadanie inwestycyjne, na realizację którego mieliśmy podpisaną umowę z Urzędem Marszałkowskim na dofinansowanie ze środków unijnych. Oprócz „przebojów” z radnymi wystosowywano szereg pism do różnych instytucji, w tym z podrabianymi pieczęciami i moimi podpisami. Następne dwa lata współpracy przebiegały już normalnie. Niestety nie mogę powiedzieć, że burmistrz i Rada to jedna drużyna. Szczerze przyznam, że tego nie oczekuję i przypuszczam, że nie byłoby to dobre dla Gminy.

Dlaczego???

To przede wszystkim w Radzie powinny ścierać się i być poddawane analizie różne poglądy. Ważne jest by takie wymiany poglądów doprowadziły do wyboru najkorzystniejszych rozwiązań. Zabrakło tego przy złotostockim granodiorycie, gdzie emocje a może nawet strach wzięły górę. Ale będzie szansa na ponowną analizę dzielącego nas stanowiska z zakresu eksploatacji złoża granodiorytu.

Co trzeba mieć w sobie, aby chcieć być samorządowcem. Wielu ludzi posądza – także lokalnych polityków – o chęć robienia kariery, o interesowność. A przecież to często bardzo żmudna praca, której efekty przychodzą nie od razu…

W tym zakresie tak było, jest i tak będzie. Nie wiem co trzeba mieć, aby być akurat samorządowcem. Dla mnie jest to zawód, co do zasady, jak każdy inny. Owszem, inni mogą mówić o wzniosłości tej posługi i jej służebnej roli, o wielkim poświęceniu jakim jest bycie wójtem czy radnym. Dla mnie bycie burmistrzem, urzędnikiem, prezesem, górnikiem, rolnikiem, pracownikiem gospodarczym itp. to nic innego jak praca, do pełnienia której powinienem być przygotowany, starannie ją wykonywać, w poszanowaniu prawa i należnego szacunku, nawet względem tych, z których poglądami się nie zgadzam. Oczywiście, że taka funkcja to szereg niedogodności takich jak: wieczny brak czasu, brak czasu dla rodziny, brak czasu na własne zainteresowania, nieustanne przemieszczanie się, ciągle „pełna głowa” itp. Ale na to się godziłem startując w wyborach, więc niepoważnym byłoby narzekać i robić z siebie męczennika. Każdy zawód, w jakimś stopniu bywa specyficzny, ale moim zdaniem nie na tyle, by którykolwiek z nich był ważniejszy od drugiego. Zgadzam się z poglądem, że robienie kariery czy załatwianie sobie innych korzyści występują w naszej polskiej rzeczywistości. Nie muszę daleko sięgać. Znam przypadki pobierania nagród niedopuszczalnych prawnie, wykupywania nieruchomości za kilkadziesiąt tysięcy wiedząc, że wprowadzane zmiany planistyczne uczynią z nich nieruchomości milionowej wartości. Znam przypadki podpisania dogodnej umowy „znajomej” z zaniżeniem czynszu i nieprawdziwym określeniem przedmiotu umowy, by „znajomy” nie płacił przez wiele lat należnego samorządowi podatku. Praca włodarza nie jest łatwa ze względu na ciągłe zmiany regulacji prawnych, ich dalece idącą niedoskonałość, gdzie nawet profesorowie prawa sprzeczają się co do ich znaczenia. W tym trzeba umieć się odnaleźć. Myślę, że bezwzględnie potrzebną cechą charakteryzującą włodarza gminy jest uczciwość, wszak nie prywatnymi, lecz publicznymi pieniędzmi zarządza.

Gdyby Pan Burmistrz miał możliwość powiedzenia w kilku zdaniach czegoś pozytywnego o mieszkańcach Gminy, aby skłonić osoby spoza Złotego Stoku do zamieszkania w tych pięknych okolicach, to co Pan powiedziałby?

Ja myślę, że gloryfikację mieszkańców Gminy i to jakie szczęście będzie ich czekać w przyszłości, gdy dokonają jedynie słusznego wyboru, zostawię moim kontrkandydatom wyborczym. Dwadzieścia lat bycie samorządowcem dało mi obraz jaką społecznością jesteśmy. Nie różnimy się wcale od innych. Są osoby, które chcą i angażują się społecznie, występują niejednokrotnie z cennymi inicjatywami i pomagają w ich realizacji, potrafią do swoich pomysłów zjednać innych i nie oczekują niczego w zamian. Są osoby, które zaangażują się gdy coś z tego będą miały. Są osoby, które cenią własną wygodę ponad wszystko i są osoby które zrezygnują z własnej wygody, jeżeli to pomoże innym. Są też osoby, którym jest wszystko jedno i nic ich nie obchodzi. Są osoby, które jedynie mają roszczenia a i są takie, którym zawsze, wszędzie i wszystko podobać się nie będzie. Jak wszędzie, tak i w Gminie Złoty Stok mamy rozbudowaną mozaikę charakterów i osobowości. Okolice Złotego Stoku są piękne. Wprowadzane zmiany jeszcze bardziej to podkreślają. Infrastruktura sportowa, rekreacyjna, walory krajobrazowe, atrakcje turystyczne, imprezy rangi mistrzostw i pucharów Polski sprawiają, że jesteśmy postrzegani jako bardzo aktywne miasto. Jesteśmy więc Gminą, w której każdy wypoczywający aktywnie znajdzie wiele dla siebie, począwszy od sportowych gwiazd, które tu szlifowały swoją formę np. przed mistrzostwami świata, a skończywszy na zacnych emerytach i rencistach, stosownie do wydolności ich organizmów. Powiem skromnie „warto tu przyjechać”, a jak przyjedziecie, to sami się przekonacie.