74 lata temu – 14 lutego 1942 roku powstała Armia Krajowa – konspiracyjna organizacja wojskowa działająca na terenie Polski. Była największą podziemną armią w okupowanej Europie.
Armia Krajowa przeprowadzała akcje zbrojne i sabotażowe, a także przygotowywała armię podziemną do powstania, które miało wybuchnąć na ziemiach polskich. Latem 1943 r., czyli w okresie najwyższej zdolności bojowej, siły AK liczyły około 380 tysięcy żołnierzy. Żołnierze Armii Krajowej walczyli o odzyskanie niepodległości Polski, prowadząc akcje zbrojne i sabotażowe. Kulminacją wysiłku zbrojnego AK było Powstanie Warszawskie. Pierwszym dowódcą był generał Stefan Rowecki „Grot” – przedwojenny oficer, żołnierz I Brygady Legionów Polskich, uczestnik walk z bolszewikami, od pierwszych chwil po kapitulacji wrześniowej uczestnik konspiracji. Ostatnim dowódcą był Leopold Okulicki „Niedźwiadek”, rozkazem którego AK została rozwiązana 19 stycznia 1945 r.
Żołnierze Armii Krajowej składali przysięgę następującej treści: „W obliczu Boga Wszechmogącego i Najświętszej Maryi Panny, Królowej Korony Polskiej kładę swe ręce na ten Święty Krzyż, znak Męki i Zbawienia, i przysięgam być wiernym Ojczyźnie mej, Rzeczypospolitej Polskiej, stać nieugięcie na straży Jej honoru i o wyzwolenie Jej z niewoli walczyć ze wszystkich sił – aż do ofiary życia mego. Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej i rozkazom Naczelnego Wodza oraz wyznaczonemu przezeń Dowódcy Armii Krajowej będę bezwzględnie posłuszny, a tajemnicy niezłomnie dochowam, cokolwiek by mnie spotkać miało. Tak mi dopomóż Bóg.”
https://www.youtube.com/watch?v=lPRgkO4tZ6g
Szacuje się, że w walkach prowadzonych przez AK zginęło 100 tysięcy żołnierzy, a ok. 50 tysięcy zostało wywiezionych do Związku Sowieckiego. Ci, którzy pozostali w Polsce, byli prześladowani przez okres stalinowski. Wielu żołnierzy i oficerów zostało skazanych na podstawie fingowanych procesów, w tym na karę śmierci. Jedną z takich postaci był generał August Emil Fieldorf, pseudonim „Nil”, stracony w 1953 roku.
Cześć i chwała bohaterom!