Ładunek wybuchowy podłożony pod stereotypy – „Pani Bovary”

Spragnione, niewytłumaczalnie smutne i zmęczone społeczeństwo zaczyna odczuwać ten sam brak, co kiedyś XIX-wieczna Emma. Czy i tym razem ta historia skończy się na samobójstwie? Czy może wstrząs współczesności podaruje naszej bohaterce nowe życie?

Powieść Gustawa Flauberta to drobiazgowe studium psychologiczne kobiety z prowincji, która nie potrafi pogodzić wtłoczonych jej romantycznych ideałów z hipokryzją i nudą małomiasteczkowej egzystencji. Emma Bovary nie może przestać szukać odpowiedzi na brak, który z każdym dniem staje się dla niej coraz bardziej dojmujący. Rzuca się kolejno na oślep w miłość, wiarę, sztukę. Ulgi nie przynosi jej ani macierzyństwo ani dobra materialne. Ciągłe poszukiwanie namiętności, wrażeń i sensu popycha ją wreszcie na dno depresji.

Mimo iż postaci Flauberta nie trzeba dziś nikomu przedstawiać, jej losy współcześnie intrygują także na innych poziomach. Emma Bovary dzisiaj staje się manifestem braku zgody na hipokryzję, wypełniania ról społecznych, odpowiedzi na męskie zapotrzebowanie świata. Emma jest ładunkiem wybuchowym podłożonym pod idealnie wykreowany świat z żurnala. Jej życie staje się przykładem zaprzeczenia wszystkich norm i konwenansów – a taki obraz bohaterki zaczyna brzmieć coraz bardziej znajomo w naszych szalonych czasach.