Nasz kościół parafialny

Kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, wraz z zespołem budynków dawnego opactwa cysterskiego znajduje się w południowej części Kamieńca, u podnóża Gór Bardzkich i na północ od Nysy Kłodzkiej.

Przed 1210 r. przybyli na teren Kamieńca augustianie. Rok 1210 datuje się jako początek parafii w Kamieńcu. W 1248 r. opactwo zostało przekazane cystersom z Lubiąża. Cystersi przystąpili do budowy klasztoru i kościoła. Kościół budowano w latach 1290 – 1350 na planie krzyża. Świątynia kamieniecka została wzniesiona w stylu wczesnogotyckim przez mistrza Piotra z Ząbkowic Śląskich, jest trójnawową halą z kaplicami umieszczonymi przy transepcie i prosto zamkniętym prezbiterium. Jest jedyną w Polsce halową świątynią pocysterską. Sklepienia krzyżowo – żebrowe wsparte są na smukłych, ośmiobocznych filarach, zdobiących nawę główna, nawy boczne, jak też trzyprzęsłowe prezbiterium. Podstawowym materiałem budowlanym kościoła jest twardy kamień łamany. Wymiary wnętrza świątyni to: długość 70 m, szerokość 20 m, wysokość 24 m, długość nawy poprzecznej 39m. Za opata Augustyna Neudecka (1681-1702) kościół został przebudowany w stylu barokowym. Wybudowano nowe kaplice przy prezbiterium, położono nowe tynki i posadzkę. Po śmierci opata Augustyna kontynuatorem rozpoczętego dzieła został niezwykle przedsiębiorczy opat Gerard. Woywode (1702-1732). Ostatecznie prace zostały zakończone 23 września 1722 r. W tym dniu kościół został uroczyście konsekrowany przez biskupa sufragana wrocławskiego Eliasza von Sommerfelda i otrzymał tytuł Wniebowzięcia NMP. i św. Jakuba Starszego.

W świątyni zwraca uwagę ołtarz główny, jest jednym z najwyższych, drewnianych ołtarzy w Polce, ma ponad 22 m wysokości i był wykonany w latach 1704-1705. Jego autorem jest wrocławski rzeźbiarz Krzysztof Koeniger. W ołtarzu umieszczone są dwa obrazy pędzla Michała Willmanna, obraz główny przedstawia wniebowzięcie NMP.- ma 5,5 m wysokości i drugi owalny, umieszczony wyżej i przedstawia Trójcę Św. Powstały one w roku 1705, na rok przed śmiercią artysty. Spod dłuta Koengera wyszło więcej dzieł sztuki, ambona i ołtarze boczne. Na zewnątrz kościoła najbardziej dekoracyjną stroną świątyni jest ściana zachodnia. Na cokole umieszczono figurę Chrystusa z krzyżem, po obu stronach, na prostokątnych cokołach znajdują się rzeźby Matki Bożej i św. Józefa. Wykonał je w 1707 roku z piaskowca Antoni Jorg. W roku 2008 elewacja ściany doczekała się renowacji konserwatorskiej. W ciągu ostatnich lat w kościele dokonano wielu remontów. W 1967 r. przeprowadzono konserwację ołtarza głównego, po powodzi w 1997 r. dokonano remontu posadzki. W 1998 r. odnowiono elewację ściany wschodniej i wymieniono instalację elektryczną w kościele. W 2005 r. została poddana renowacji konserwatorskiej nastawa ołtarzowa wraz z tabernakulum w ołtarzu głównym, która pokryta jest polichromią. Także w latach ostatnich prowadzone były rozmaite ratownicze i renowacyjne prace konserwatorskie. Uroczystość odpustowa kościoła i parafii przypada dzisiaj, tj. 15 sierpnia.