Deus Ex Machina

Daj mi, Panie, rozpoznanie, bym wiedziała co jest co, czy mam wszystko mówić mamie, czy zachować to i to. To i to, ten i ta, deus ex machina.  To i to, ten i ta, deus ex machina. Daj mi, Panie, rozpoznanie, kim ja jestem, kim, ach, kim, czy mam zostać leśnym drwalem, czy z wojskami zdobyć Rzym.

Katarzyna Groniec urodzona w 1972 r. w Zabrzu, pisze o sobie m.in.: „jestem w pełni świadomą artystką – że tak bezczelnie o sobie powiem.” Zadebiutowałam na przyjęciu komunijnym siostry mając 1,5 roku, śpiewając ku ogólnej konsternacji Mazurka Dąbrowskiego. W 1988 roku wraz z Piotrem Hajdukiem wykonała standard jazzowy „My Funny Valentine” na Festiwalu Młodych Talentów w Poznaniu i duet wygrał. W 1991 roku zaśpiewałam główną rolę Anki w pierwszym polskim musicalu „Metro”. W 1997 r. wygrała 18 Przegląd Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu śpiewając „Amsterdam” Jacquesa Brela i „Zdemaskowanie piosenki” Mariana Hemara. W 2007 r. została wyróżniona „Prometeuszem”, a w 2008 Dyplom Mistrzowski im. Aleksandra Bardiniego. Nagrała kilka płyt. Jej specjalnością jest piosenka literacka i na polskiej scenie, choć pomijana przez topowe stacje radiowe, uchodzi za osobowość wokalną najwyższej klasy. W 2008 r. wystąpiła w Ząbkowicach Śląskich i to był jej jedyny występ w naszym mieście. Tak jak wtedy, tak i w piosence „Deus Ex Machina” występuje boso. Jakby chciała zaznaczyć, że jesteśmy w drodze do prawdziwego celu tylko wtedy, gdy niczego nie skrywamy. Piosenka zawiera serię retorycznych pytań, a może jednak warto poszukać na nie odpowiedzi?

„W samo południe” w każdą niedzielę i święta prezentujemy naszym Czytelnikom krótką refleksję nad tym, co ważne w życiu każdego z nas. Zachęcamy Czytelników do przesyłania linków do własnych lub znalezionych w sieci klipów, które będziemy udostępniać wszystkim odbiorcom naszego portalu. Przesyłki można kierować poprzez formularz TWOJA INFORMACJA.