Nie patrz na mnie z daleka, nie patrz na mój uśmiech. Nie myśl, że nie wiem co jest wokół mnie. Chcę, byś na mnie patrzył i wiedział, że to, co w tobie jest i we mnie. (…) To trwa już tak długo… Szukanie miłości dla mnie i mojej ukochanej. Moje życie jest dla ciebie, dla nikogo innego prócz ciebie. Bitwa się nie skończyła, nawet, jeśli jest wygrana, bo kiedy rodzi się na tym świecie nowe dziecko, nie ma pojęcia jaki odcień ma jego skóra. To nie jest sekunda. To siedem sekund. Tak długo, jak stoję będę czekać. Zbieram powody, które sprawią, że zmienimy świat. Chcę, byśmy zapomnieli o ich kolorze, by dać im nadzieję. Bo uprzedzenia rasowe pogrążają ich w bólu. Otwórzmy szeroko drzwi, abyśmy jak przyjaciele mogli mówić o swoich smutkach i radościach, aby rozmowa nas zbliżyła. Jest milion głosów, które mówią ci, co powinieneś myśleć, wiec otrzeźwiej choć na sekundę. To nie jest sekunda. To siedem sekund. Tak długo, jak stoję będę czekać.
Youssou N’Dour – urodzony w Senegalu kompozytor, wokalista i perkusista pochodzi z tzw. ludu Wolofów. Jest jednym z najbardziej znanych muzyków Czarnej Afryki. Tembr jego głosu obejmuje 5 oktaw. Śpiewał już jako dziecko podczas ceremonii religijnych w rodzinnym Dakarze, a systematyczne występy zaczął mając 12 lat. Jako nastolatek śpiewał w grupie „Star Band”, a mając 20 lat założył własną grupę „Etoile de Dakar”, grającą modną wówczas w Afryce muzykę latynoską. W 1981 założył aktywną nadal formację „Super Etoile”. Grupa ta doprowadziła do rozkwitu specyficzny senegalski styl muzyczny zwany (z języka wolof) mbalax, łączący nowoczesne popowe brzmienie z tradycyjną muzyką afrykańską. Dla zachodniej publiczności Youssou N’Doura odkrył Peter Gabriel. W 1989 ukazał się pierwszy album Youssou N’Doura promowany na skalę międzynarodową. W 1990 r. wydany został (w języku wolof) kolejny krążek, który stał się dla młodzieży w Senegalu inspiracją do ekologicznej akcji czyszczenia miast. W 1992 r. Youssou N’Dour został ambasadorem dobrej woli UNICEF na Międzynarodowy Rok Dziecka. W 1993 r. w Paryżu wystawiono skomponowaną przez N’Doura operę w stylu muzyki afrykańskiej. W 1994 wspólnie z Neneh Cherry nagrał przebojowy singel „7 Seconds” zamieszczony na albumie „Wommat” (w języku wolof oznacza to „Przewodnik”). Rok później utwór został w Europie ogłoszony piosenką roku i był to, jak dotąd, jego największy komercyjny sukces. W 1996 założył wytwórnię płytową Jololi (w języku wolof „dom”), nagrywającą i promującą senegalskich artystów. W 2009 r. Youssou N’Dour zagrał w Polsce na inauguracji 5. Festiwalu Warszawskiego Skrzyżowanie Kultur. Kolejny raz artysta wystąpił w 2011 r. na 10. edycji Open’er Festival w Gdyni. W 2012 r. zapowiedział swój udział w wyborach prezydenckich w Senegalu. Jego kandydatura została jednakże odrzucona przez komisję wyborczą, według której nie zebrał on wymaganej liczby podpisów poparcia. W drugiej turze wyborów poparł kandydaturę Macky’ego Salla, jednego z liderów ówczesnej opozycji Po jego zwycięstwie objął stanowisko ministra kultury i turystyki w nowo utworzonym rządzie premiera Abdoula Mbaye’a.
Wspomniana już wyżej piosenka „7 sekund” jest bardzo smutna. Opowiada o nędzy i jest apelem o pomoc. Passus o rodzącym się dziecku niesie bardzo unwersalne przesłanie o tym, że okrucieństwo i uprzedzenia zadają ból wszystkim bezbronnym ludzkim istotom. Część piosenki Youssou N’Dour śpiewa w swoim rodzimym języku wolof.
„W samo południe” w każdą niedzielę i święta prezentujemy naszym Czytelnikom krótką refleksję nad tym, co ważne w życiu każdego z nas. Zachęcamy Czytelników do przesyłania linków do własnych lub znalezionych w sieci klipów, które będziemy udostępniać wszystkim odbiorcom naszego portalu. Przesyłki można kierować poprzez formularz TWOJA INFORMACJA.
