Zatrzymajmy się w przedświątecznej gonitwie – „Kobiety mówią o uczuciach…”

Nic nie jest tak ważne w przedświątecznych przygotowaniach, jak chwila oddechu i wytchnienia. Czas tylko dla siebie, czas w towarzystwie pięknej muzyki i emocjonalnych tekstów.

Wszystko to znajdziecie Państwo na naszym koncercie, który odbędzie się w Filharmonii Sudeckiej w ramach 2. Festiwalu Bożonarodzeniowego: „Mistrzowie kameralistyki – Kobiety mówią o uczuciach…”.Podczas tego koncertu usłyszymy program, na który złożą się interpretacje liryki poetów polskich do muzyki polskich kompozytorów. Prezentowane utwory zabrzmią w wykonaniu trzech wspaniałych artystek: Aleksandry Kubas-Kruk – sopran, Anny Bernackiej – mezzosopran i Moniki Kruk – fortepian.

Aleksandra Kubas-Kruk, Anna Bernacka, oraz Monika Kruk są absolwentkami Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Każda z artystek niezależnie występuje na scenach muzycznych w Polsce i za granicą /Teatry Operowe, Filharmonie/. Wspólnie połączyły swoje siły w 2019 roku. Wykonały wówczas w Narodowym Forum Muzyki im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu wszystkie cykle pieśni Mieczysława Wajnberga dedykowane głosom żeńskim. W ramach programu Scena Muzyki Polskiej, w 2021 roku wystąpiły z recitalami w Filharmonii Narodowej w Warszawie oraz w Filharmonii Kameralnej w Łomży. W roku 2023 pojawiła się płyta nakładem wytwórni DUX „Weinberg (un)discovered”, która otrzymała nominację do Fryderyków. Artystki są zapraszane na liczne Festiwale oraz koncerty. Wystąpiły m.in. w Krakowskim Forum Kultury, Zamościu /podczas Pardes Festiwal/, w radiu RDC (Kwarantanna w HI-FI), oraz w Salzburgu w ramach Festiwalu WOD – Weinberg 2023. Na początku 2024 pojawiły się nagrania na kanale You Tube z pieśniami polskich kompozytorów napisanych po 1920 r. (m.in. Piotr Perkowski, Tadeusz Zygfryd Kassern, Henryk Opieński, Stanisław Wiechowicz), które artystki zrealizowały dzięki Stypendium MKiDN. We wrześniu artystki wystąpiły z serią koncertów dedykowanych Julianowi Tuwimowi w 130 rocznicę urodzin. Wykonały wówczas pieśni Szymona Laksa, Witolda Lutosławskiego oraz Mieczysława Wajnberga do słów poety. Trio stale poszerza swój repertuar o nowe utwory głównie polskich kompozytorów zapomnianych bądź rzadko wykonywanych na estradach muzycznych.
Związany z ośrodkiem wrocławskim, Jan Antoni Wichrowski pozostawił po sobie dzieła na różne obsady – w tym pieśni. Jeszcze do niedawna cykl „Pocałunki” pozostawał jedynie w rękopisie. Kompozytor po mistrzowsku przełożył na język muzyczny niezwykły urok i cały wachlarz nastrojów zawarty w miniaturach poetyckich. Pieśni urzekają melodyką oraz niezwykle wysublimowaną harmoniką. Twórcą, któremu najwięcej uwagi poświeciły artystki jest Jerzy Gablenz. Niezwykła postać, muzyk grający na flecie (w orkiestrze symfonicznej!), fortepianie, organach i wiolonczeli, a zarazem przedsiębiorca. Ulubioną formą artystycznej wypowiedzi stała się dla niego liryka wokalna. W odnalezionym dorobku znajduje się blisko 86 pieśni napisanych pomiędzy 1907, a 1928 rokiem. Jego twórczość nie doczekała się jednak szerszego uznania przez polski świat muzyczny, tak jego epoki, jak i obecnych czasów.
Stanisław Lipski swoją działalność koncentrował na twórczości zakorzenionej w polskiej tradycji, szczególnie podtrzymywanej w czasach zaborów, poświęcając się także szeroko zakrojonej działalności pedagogicznej, formując kolejne pokolenie wybitnych polskich muzyków. Pisane przez całe życie pieśni solowe należą, obok muzyki fortepianowej, do trzonu jego twórczości. Niestety nie doczekała się ona współczesnego wydania, nawet w formie antologii.
Szymon Laks uważał pieśni za najbardziej wartościową część swojego dorobku. Niewątpliwie znajdują się one na przeciwległych biegunach stylistycznych jego twórczości kompozytorskiej, szczególnie biorąc pod uwagę powojenne utwory, na których odbiły się także jego osobiste doświadczenia związane z Zagładą i gdzie znaleźć można prawdziwe arcydzieła. Pieśni Kasserna, Wiechowicza czy Opieńskiego można określić „białymi krukami” w literaturze wokalnej. Nagrane niedawno przez artystki w ramach stypendium MKiDN, stanowią istotny wkład w przywrócenie kulturze polskiej jej kolejnego, nieznanego elementu z bogatej, lecz wciąż nie do końca odkrytej działalności muzycznej i literackiej.