Wyjaśniamy pięć zagadnień związanych z Europejskim Zielonym Ładem

Czego dotyczy Strategia na rzecz fali renowacji? Jaką część emisji gazów cieplarnianych generują produkcja i wykorzystanie energii?

Wyjaśniamy pięć zagadnień związanych z Europejskim Zielonym Ładem, o które pytaliśmy w naszym quizie.

W którym roku podpisano Porozumienie Paryskie?

Prawidłowo na pytanie o datę popisania Porozumienia Paryskiego odpowiedziało 63% ankietowanych. Tę międzynarodową umowę, które stanowi dziś jeden punktów bazowych dla opracowania Europejskiego Zielonego Ładu, podpisano w 2015 roku. Najważniejszym zobowiązaniem tego porozumienia jest powstrzymanie globalnego ocieplenia do poziomu poniżej 2°C w stosunku do średnich temperatur jakie występowały przed erą przemysłową oraz dążenie do osiągnięcia poziomu nie wyższego niż 1,5°C w stosunku do ery przedprzemysłowej.

W celu realizacji założeń Porozumienia, Państwa – sygnatariusze zobowiązują się do dobrowolnego określania poziomów redukcji gazów cieplarnianych, oraz ich rewizji co 5 lat, przy założeniu jednak, że poziomy redukcji będą mogły być tylko zwiększane.

Na jakim poziomie redukcję emisji gazów cieplarnianych do 2030 roku zakłada Europejski Zielony Ład?

Większość uczestników ankiety (62%) znała odpowiedź również na pytanie o cele redukcji emisji. Aby osiągnąć cel neutralności klimatycznej do 2050 roku, unijna redukcja emisji gazów cieplarnianych do roku 2030 ma wynieść 55 proc. w stosunku do poziomu z roku 1990. Tym celom podporządkowane zostaną wszystkie polityki UE, strategie sektorowe i narzędzia ich realizacji. Prawo to miałoby spowodować, że wszystkie sektory gospodarki i społeczeństwa przyczynią się do osiągnięcia zerowych emisji netto do 2050 r., oraz określić ramy oceny postępów w realizacji tego celu.

Czym jest neutralność klimatyczna?

Jeszcze więcej uczestników naszej ankiety (85%) wie, że neutralność klimatyczna to kompleksowe działania zmierzające do zerowego bilansu emisji i pochłaniania gazów cieplarnianych.

Dokładniej rzecz ujmując, jest to maksymalne ograniczenie emisji gazów cieplarnianych oraz kompensacja wszelkich pozostałych emisji, aby osiągnąć zerowy bilans emisji netto, czyli równowaga między emisjami CO2 a jego pochłanianiem z atmosfery. Największymi naturalnymi pochłaniaczami CO2 są ekosystemy (gleba, lasy i oceany).

Dla przykładu: szacuje się, że w roku 2019 emisja CO2 w skali globalnej wynosiła 29 gigaton, podczas gdy naturalne pochłaniacze rocznie usuwają z atmosfery od 9,5 do 11 gigaton. Można też do tego wykorzystać sekwestrację dwutlenku węgla (CCS), tj. procesu polegającego na wychwytywaniu dwutlenku węgla ze źródeł emisji oraz jego magazynowaniu. Kolejnym elementem są środki kompensacyjne, które zazwyczaj obejmują wspieranie projektów klimatycznych takich jak inwestycje w energię odnawialną lub efektywność energetyczną oraz Europejski system handlu emisjami (ETS).

Na jakim poziomie emisję gazów cieplarnianych generują produkcja i wykorzystanie energii?

Więcej niż połowa ankietowanych (58%) prawidłowo wskazała, że ponad 75% emitowanych w UE gazów cieplarnianych pochodzi z produkcji i wykorzystania energii. Dlatego też Europejski Zielony Ład zakłada zwrot przemysłu energetycznego ku energii odnawialnej. Wymaga to odejścia od węgla oraz redukcji emisyjności gazu i zwiększenia pomocy na badania nad technologiami wykorzystującymi gaz o niskiej emisyjności.

W lipcu 2020 Komisja Europejska przyjęła strategie UE dotyczące integracji systemu energetycznego i wodoru. Wodór może być źródłem energii w sektorach, które nie nadają się do elektryfikacji i umożliwić magazynowanie energii w celu zrównoważenia zmiennych przepływów energii ze źródeł odnawialnych.

Czego dotyczy Strategia na rzecz fali renowacji?

Szacuje się, iż budynki pochłaniają ok. 40% ogólnego zużycia energii. Jednocześnie na bardzo niskim poziomie plasuje się wskaźnik renowacji budynków w skali roku (od 0,4 do 1,2%).

W październiku 2020 r. Komisja Europejska opublikowała swoją Strategię na rzecz fali renowacji w celu poprawy charakterystyki energetycznej budynków. Strategia będzie traktować priorytetowo trzy obszary działań: obniżenie emisyjności ogrzewania i chłodzenia, rozwiązanie problemu ubóstwa energetycznego i budynków o najgorszej charakterystyce, a także – o czym wiedziało 56% ankietowanych – renowację budynków publicznych, takich jak szkoły, szpitale i budynki administracyjne.