Góry to miejsce, gdzie każdy z nas może poczuć się wolny, uciec od zgiełku i choć na chwile zrzucić kajdany codzienności w mieście. Obcowanie z naturą, wsłuchanie się w jej rytm, pomaga uspokoić umysł i wzmocnić ciało.
Powyższe słowa mogą trochę brzmieć jak slogan reklamowy, jednak jest w nich ukryta głębsza prawda, którą odkryć i zrozumieć musicie sami. W trudnych czasach pandemii góry są idealnym rozwiązaniem dla osób stęsknionych za wyzwaniami czy nawet aktywnością sportową, ale też szukających rekreacji na świeżym powietrzu.
Poziom trudności wyprawy bardzo łatwo można regulować przez dobieranie odpowiednich tras oraz szczytów. Jeśli ktoś potrzebuje dodatkowej motywacji, oprócz mistyczno-terapeutycznej mocy natury i chce wprowadzić nutkę sportowej rywalizacji do swoich poczynań, idealnym rozwiązaniem jest książeczka do kolekcjonowania pieczątek ze zdobytych szczytów np. Korona Gór Polskich lub Korona Sudetów.
Spokój panujący na szlakach idealnie tonizuje i wycisza umysł. Można go porównać do medytacji albo głębokiego relaksu. Łono natury to idealne miejsce dla mizantropów i introwertyków, ale co, jeśli natrafimy na innych pasjonatów górskich wojaży? Czeka nas miłe zaskoczenie! Pozytywna energia, która bije od wędrujących jak i wysoka kultura osobista są unikatowymi cechami tej aktywności. Ludzie wędrujący mają w zwyczaju pozdrawiać się oraz pomagać sobie nawzajem, kiedy zajdzie taka potrzeba.
Każda pora roku w górach ma swój urok, a także dostarcza inny wachlarz doznań wizualnych. Dla mnie szczególny jest okres zimowy. Surowy i trudny, ale wyjątkowo wdzięczny w widoki. Dla człowieka, który mieszka w dużym mieście i rzadko ma styczność z prawdziwą zimową scenerią, górski krajobraz jest urzekający i jakby wyjęty z baśni Andersena.
Mam nadzieję, że tych kilka słów, garść fotografii i krótki film zachęcą Was, aby wyjść i przekonać się osobiście o dobroczynnym wpływie gór. Niech Wam towarzyszy maksyma: „veni, vidi, vici” i… na szlak.
Dominik Koper
